Nakita kong ang mga digital slot ay hindi tungkol sa panalo, kundi sa pagtanda at pagsalaysay. Ito ay ritwal ng pagninilay—hindi paglalaro, kundi pag-alala kung sino tayo.

Nakita ko kung bakit patuloy ang mga laro sa pag-spin kahit nawala na ang panalo—hindi dahil sa taksik, kundi dahil sa tahimik na sandali sa pagitan ng bawat spin. Ito ay ritwal, hindi pangako.

Nakikita kong tumigil ang kaligayahan sa mga laro dahil sa digital dopamine. Hindi ito tungkol sa panalo—kundi sa pagtanda sa sarili natin kapag natutuloy na ang algoritmo.

Nakikita ko ang libu-libong propesyonal na naglalaban sa mga algorithm na nagpapangako ng tagumpay—subalit ang 'White Sheep Glory' ay hindi sistema ng katarungan, kundi isang sikat na pagnanakaw ng kanilang pag-asa.

Nakikita ko kung paano natutong mag-isip ang mga manlalaro sa digital na dopamin—hindi para panalangin, kundi para tandaan kung sino sila. Isang pagsisimba sa pagkakaibigan sa harapan ng dilim.

Nakita ko kung paano natutunawan ng mga manlalaro ang kanilang pag-asa sa digital na liwan—hindi para manalo, kundi para alalahanin kung sino sila. Ang tunay na gantimpala ay ang kapayapaan, hindi ang pera.

Nakita kong ang mga laro ay hindi nagdadala ng kasiyahan—kundi pahinga, pagtanda, at pagkilala sa sarili. Ang digital addiction ay hindi tungkol sa panalo, kundi sa pagtatala ng ating kaluluwa.