ฉันเขียนตอนตีสาม เมืองเงียบแต่ยังหายใจ ภายนอกหน้าต่าง แสงถนนครู่เหมือนจั๊ซเก่าที่เล่นซ้ำๆ เสียงจากเพื่อนบ้านลอยผ่านกำแพง—นี่ไม่ใช่เรื่องโชค แต่คือการตามหาความหมายในความเงียบ

ผมเขียนตอนตีสามในอพาร์ทเมนต์ย่านใต้ชิคาโก โดยแสงแล็ปท็อปคือสิ่งเดียวที่ยังสว่าง แม้เกมนี้จะไม่มีอยู่จริง ผมเล่นไม่เพื่อชัยชนะ แต่เพื่อจำความหมายของความหวังในความเงียบระหว่างกลางคืนกับรุ่งเช้า

ผู้สร้างที่เกิดในชิคาโก้ด้วยมรดกแอฟริกันและไอริช เขียนความจริงในความเงียบ ไม่ใช่เพื่อตามหาชัยชนะหรืออัลกอริทึม แต่เพื่อบันทึกความหมายในยามดึกซึ่งสะท้อนเสียงแจ๊สของพ่อและบทสวดของแม่

ในยามตีสาม เมืองนอนหลับ ฉันเขียนใต้แสงสีฟ้าของหน้าต่าง อายังได้ยินเสียงไซเรนไกลๆ ผสมกับจังของมิลส์ เดวิส ที่เล่นซ้ำๆ มันคือจังจังแห่งการมีอยู่ ไม่ใช่ความโชค

จากมุมมองของนักสังเกตการณ์จากย่านใต้ชิคาโก ว่าด้วยเหตุผลที่ยังคงหมุนสล็อต White Aries Glory แม้ไม่เชื่อโชค เรื่องนี้ไม่ใช่การพนัน แต่เป็นพิธีกรรมแห่งความหมายในความสับสนวุ่นวาย