Isang kababai mula sa Chicago ang nagpakita na ang paglalar ay hindi tungkol sa tagumpay, kundi sa ritmo at kahalagahan. Sa bawat tahimik na sandali, natuklasan ko ang kapayapaan—hindi casino, kundi isang malalim na sayaw ng kaluluwa.

Nakita kong ang paglalaro ay hindi tungkol sa tagumpay, kundi sa ritmo. Sa tahimik na mga sandali, natagpuan ko ang kapayapaan—hindi pagsisilip sa kasiyahan, kundi isang banal na ritwal na binubuo ng enerhiya ng langit.